Kolejny bydgoski post, chociaż ładowany za granicą :). Bydgoszcz promowana jako Gród nad Brdą jest poprzecinana nitkami kanałów. Jest parę śluz i jazów, które czynią rzekę jeszcze bardziej malowniczą, bo nagle woda się spiętrza i opada w dół wzburzona jak wodospad :). Jeden z nich jest przy bydgoskiej katedrze.

A sukienka jest z czystego jedwabiu!  Cudo wyszperane w lumpeksie za nędzne grosze, wymagało jedynie skrócenia, bo początkowo sięgało prawie do kostek i wyglądała jak habit :P. Krój nieco pensjonarski, moja mama mówi, ze wyglądam w tej sukience "grzecznie" :).

Zjechałam już na wakacje do Bydgoszczy, jesteśmy tutaj z Myrią, więc można troszkę rozruszać bloga. Na przekór tym, którzy wyrażali powątpiewanie w reaktywację Spodni, a mówiąc to swoim spojrzeniem wieścili klęskę i upadek. Właśnie dla tych szykuje się kilka sesji z udziałem Bydgoszczy, by wycisnąć może łzę wzruszenia z tych kpiących oczu!

Kiedyś na blogu pojawiła się bydgoska szkoła muzyczna, przyszedł czas na moje malownicze liceum. Które zresztą też już się tutaj kiedyś pojawiło, ale od frontu. Dziś wdarłyśmy się do środka i obfotografowałyśmy reprezentacyjne wnętrze. Dawniej takie nie było :).

Nie dość, że weszłyśmy sobie do środka i robiłyśmy zdjęcia na korytarzu, to jeszcze dostałyśmy się do jednej z sal - "dziewiątki" od biologii - w której przechowuje się różne edukacyjne eksponaty. Po ścianach chodzą jaszczury i żółwie morskie. Czasami na lekcje zaprasza się osobę, która mieszka na zapleczu, zwłaszcza, gdy do omówienia jest szkielet człowieka. Historia mojego liceum zaczyna się pod koniec XIX wieku. Z tego czasu pochodzą bardzo dobrze zakonserwowane szczątki Pierwszego Ucznia, którego zaprosiłam dziś do sesji. Rzeczywiście ludzie byli wtedy drobniejsi... Jestem od niego prawi o całą głowę wyższa!