W poszukiwaniu malowniczego otoczenia dla kolejnej kwietnej spódnicy, którą wyjęłam z szafy, trafiłyśmy z M. ostatnio do ogrodu botanicznego. Podobno gdzieś tam wśród pospolitych grabów, kasztanowców, klonów, jarząbów czy wiązów rośnie drzewo ciasteczkowe, którego liście faktycznie pachną tak, jak głosi nazwa. Podobno - bo nie udało nam się go znaleźć, ale M. poświadcza, że raz je tam widziała i że da się je odszukać kierując się węchem.

Spódnica ma ciekawą historię i niekiedy zastanawiam się, przez ile rąk już przeszła. Kupiłam ją parę lat temu w vintage-shopie, gdy byłam w Nowym Jorku, i metka informowała, że pochodzi oryginalnie z lat 50-tych. Oczy mi się wtedy rozbłysły, a były to zupełne początki mojej fascynacji modą tego czasu, więc gdy tylko trafiałam na coś, co przywodziło skojarzenie z fasonami z tamtego okresu, brałam w ciemno.  Wtedy jeszcze mało było tego typu rzeczy w sklepach w Polsce.

A dla miłośników muzyki dawnej, takich jak ja, donoszę, że środowy koncert L'Arpeggiaty był PRZEPIĘKNY. Jeszcze długo nie będę mogła się z niego otrząsnąć. Poniżej zamieszczam jeszcze jedno nagranie. Nuria Rial co prawda we środę nie śpiewała, ale ten utwór się pojawił i za serce szarpnął :). 

Kolejny bydgoski post, póki obie tu jesteśmy! Tego miejsca jeszcze nie było, chociaż pojawiły się mu pobliskie - szkoła muzyczna czy technikum kolejowe. Bydgoska dzielnica muzyczna, czyli wszystko w jednym fyrtlu: szkoła, akademia i filharmonia. Filharmonia tuż przed inauguracją pięknego festiwalu Musica Antiquae Europae Orientalis, na otwarcie którego wystąpi przecudowny zespół L'Arpeggiata, i na pewno wykonają tę przepiękną pieść, którą tu poniżej zamieszczam!!! Umieram na myśl o tym koncercie.

Kolejny bydgoski post i kolejna kwiatowa sukienka. Dostałam ją od K., która oddała mi ją mówiąc, że będzie mi pasowała. Zdaje się, że jest z jakiegoś lumpku w Krakowie. A może z Berlina? Kolczyki też od niej - własnoręczne :). Nie były robione z myślą o tej kiecce, ale pasują idealnie :).

Ten poważny, kamienny pan spoglądający na mnie z pogardą z cokołu to Ignacy Jan Paderewski, który patronuje bydgoskiej Filharmonii :). 

---------

sukienka - od K.

sweter - Quiosque

baleriny - Deichmann

koczyki - od Karo

Fotogeniczny ganek u wejścia do jednej z kamienic na ul. 20 stycznia w Bydgoszczy. To okolica piękna architektonicznie. Bydgoszcz jest miastem, które bardzo się rozrosło pod koniec XIX i na początku XX wieku, co jest bardzo widoczne w tkance miejskiej. Pełno stoi tu kamienic z tamtego czasu i nie można się napatrzeć na detale, niekiedy bardzo fikuśne. Boli, że wiele tych budynków stoi zaniedbanych. Ale nawet mimo to widać klasę.

Moje bydgoskie blogowanie ma w dużej mierze, chcąc nie chcąc, charakter promocyjny, ale tak wychodzi, gdy szukamy z M. w okolicy dobrego miejsca na zdjęcia, wybieramy to, o czym warto też napisać. Ten obszar - ulice 20 Stycznia, Paderewskiego, Chodkiewicza, al. Mickiewicza, patrząc nieco dalej, całą ul. Gdańska i odchodzące od niej wgłąb Bocianowa, są zabudowane taką właśnie architekturą. Ona przywodzi wspomnienia książek, którymi dziewczęta fascynują się w dzieciństwie - historie o panienkach z pensji dorastających pod koniec XIX wieku, kiedy to po ulicach sunęły dorożki, a kobiety nosiły powłóczyste, obfite suknie i bawiły się na balach :).

Zaczyna się wrzesień, ale nie potrafię przyzwyczaić się do myśli, że wkrótce nastanie jesień. Oby jak najdłużej były tak ciepłe i pogodne dni jak dziś. 

 sukienka - sh (znaleziona w Poznaniu na Jeżycach :))

kolczyki - od Ka. :)

sandały - Deichmann